Vandaag vond op stap met Nienoo eindelijk weer plaats. Juni 2019 was onze laatste keer dus het was opnieuw spannend (en niet alleen voor de kinderen). Nu kun je kinderen laten stralen in Sevenum of Kaatsheuvel maar in mijn optiek is dat niet altijd nodig. Het gaat er om wat je voor de kinderen wilt betekenen en dat kan ook naast de deur. Dit jaar gingen we naar het mooie Schutterspark in Brunssum. De “kleintjes” begonnen de dag in de mooie kinderboerderij. De geitjes werden gevoerd, het kabouterpad gelopen, er werd geklommen op de tractor en gespeeld op de speeltoestellen. De iets oudere kinderen begonnen de dag in het klimpark. Ik ging als begeleider mee met deze groep. Op een paar oude bekende van Nienoo na een groep met voor ons nieuwe kinderen. Na een korte instructie en oefenen op de vloer mochten de 3 routes beklommen worden. Vanaf de zijlijn (of beter gezegd onder de bomen door) liep ik met de kids mee. Wat was dat genieten zeg. Je moet weten dat de touwen echt hoog door de bomen gaan. Kinderen komen zichzelf vaak tegen, vinden het even erg spannend en dan…. teruglopen is meestal geen optie, naar beneden gaan ook niet en ook ik kan alleen maar aanmoedigen en vertrouwen naar “boven” proberen te gooien in woord en gevoel, maar de kinderen moeten het uiteindelijk echt helemaal zelf doen. En wat hadden we vandaag krachtige kinderen bij ons. Even diep ademhalen en “gewoon” doorgaan. Wat stond ik onder de bomen trots te zijn op deze kanjers. Wat een doorzettingsvermogen en wat een angsten zijn er vandaag overwonnen. En binnen een paar uur is dat onzekere, bange kindje veranderd in een krachtige jongen of meisje die zelfstandig het moeilijke en hoogste parcours 3 zelfstandig doorloopt. Vandaag hebben we niet alleen de kids laten stralen maar ze ook de ruimte en het vertrouwen gegeven om boven zichzelf uit te groeien. Als de klimtijd voorbij is zitten al “onze” kids nog in de bomen. De eigenaar die heeft meegekeken, die onze kids heeft zien groeien en de vrijwilligers heeft zien stralen van trots komt naar me toe om te vertellen dat de kids nog even mogen doorklimmen. Wat een unieke plek is Park het Plateau eigenlijk.
Na de verlenging van een half uur gaan we naar de speeltuin waar de andere kids al op ons zitten te wachten. Samen genieten we van een heerlijke, gezonde lunch en gaan dan even lekker spelen. Ik heb nu tijd om kennis te maken met de jongste kinderen die vandaag met ons mee zijn. En ook hier volgen alleen maar leuke gesprekken. We springen samen op de trampoline, ik duw op de schommel, trap een balletje mee op het voetbalveld en trek de kabelbaan heen en weer. Ik geniet weer ouderwets van en met de kids. Saar komt naar me toe, Saar is een van de jongste deelnemers en we hebben elkaar pas net ontmoet. Ze zegt “meester, dit is de leukste dag van het jaar”. Ik zeg het leuk te vinden dat ze dat zegt en dat we straks nog een lekker ijsje gaan eten. “Mag ik ook nog in het treintje?”. Saar heeft gezien dat er naast de speeltuin enkele treinen klaarstaan. Omdat wij van Nienoo ook erg goed zijn in improviseren gaan we iets eerder uit de speeltuin om met de hele groep een treinritje door het bos te maken. Saar straalt, de andere kids stralen en ik geniet van Saar en de rest. Bij de ijssalon mogen nog twee bolletjes ijs worden uitgezocht en met dit heerlijk ijsje komt er een einde aan op stap met Nienoo 2022. Ik noemde al 2019, ons laatste uitstapje. Dat uitstapje was naar de Efteling. Vandaag was om de hoek maar dit was er echt weer 1 om in een gouden hartje te stoppen en nooit meer te vergeten.
Wat heeft iedereen genoten en maandag op school snapt de juf of meester niet wat er is gebeurd. Deze kids hebben hun grenzen verlegd en zijn sterker geworden. Dat portie extra zelfvertrouwen neemt niemand ze meer af.
Wij zijn Nienoo en weer helemaal terug. Wij hopen iedereen weer terug te zien in het weekend van 16-18 september wanneer wij eindelijk weer op kamp mogen.
Tot dan…
Marco